فاضلاب خانگی

فاضلاب های خانگی خالص از فاضلاب دستگاه های بهداشتی خانه ها مانند: توالت ها، روشویی ها، حمام ها، ماشین های لباس شویی و ظرف شویی، پساب آشپزخانه ها و یا فاضلاب بدست آمده از شستشوی قسمت های گوناگون خانه تشکیل شده اند. خواص فاضلاب های خانگی در سطح یک کشور تقریباً یکسان و تنها غلظت آن ها بسته به مقدار مصرف سرانه ی آب در شهرها تغییر می کند.

آنچه در شبکه های جمع آوری فاضلاب شهری، به نام فاضلاب خانگی جریان دارد بجز فاضلاب خانگی دارای مقداری فاضلاب بدست آمده از مغازه ها، فروشگاه ها، تعمیرگاه ها، کارگاه ها، رستوران ها و مؤسسه هایی مانند آن ها است که در سطح شهر و به طور پراکنده وارد کانال های جمع آوری فاضلاب می شوند.

بنابراین با توجه به نوع و تعداد اینگونه مؤسسه ها ممکن است نوع فاضلاب در شهر تغییر کند. چنین فاضلابی را فاضلاب خانگی ناخالص نیز می نامند.

رنگ فاضلاب

رنگ فاضلاب خانگی نشان دهنده ی عمر آن است. فاضلاب تازه دارای رنگ خاکستری است.

پس از مدتی که فاضلاب گندید و کهنه شد رنگ آن تیره و سیاه می شود.

بوی فاضلاب

بوی فاضلاب ناشی از گازهایی است که بر اثر متلاشی شدن مواد آلی به وجود می آید.

بوی فاضلاب تازه قابل تحمل تر از فاضلاب کهنه است. بوی فاضلاب کهنه بیشتر ناشی از گاز هیدروژن سولفوره است که بر اثر فعالیت باکتری های بی هوازی و در نتیجه احیای سولفات ها به سولفیت ها تولید می شود. در صورتی که به فاضلاب هوا و اکسیژن کافی برسد، باکتری های بی هوازی از فعالیت باز ایستاده و به جای آن ها، باکتری های هوازی مواد آلی فاضلاب را تجزیه می کنند و گاز کربنیک مهم ترین گازی است که از فعالیت این باکتری ها تولید می شود. بنابراین مانند آنچه در تصفیه خانه های فاضلاب رخ می دهد، اگر اکسیژن کافی به فاضلاب دمیده شود، فاضلاب بی بو می شود.

درجه ی اسیدی

فاضلاب خانگی خالص و تازه معمولاً حالتی خنثی و یا متمایل به قلیایی دارد. تنها بر اثر ماندن و شروع عمل گندیدگی، گازهای اسیدی (هیدروژن سولفوره) تولید شده و درجه ی اسیدی فاضلاب کاهش یافته، خاصیت اسیدی پیدا می کند. هرچه درجه ی دمای محیط بیشتر باشد، عمل گندیدگی و تعفن زودتر رخ می دهد. در شرایط نسبتاً متعارفی، عمل تعفن سه تا چهار ساعت پس از تولید فاضلاب شروع می شود.

دمای فاضلاب

به علت اعمال زیستی باکتری های موجود در فاضلاب، درجه ی دمای فاضلاب معمولاً بیشتر از درجه دمای آب است. درجه ی دمای فاضلاب در سردترین روزهای زمستان غالباً از 10 درجه ی سانتیگراد کمتر نمی شود و در روزهای معمولی فاضلاب درجه دمایی در حدود 20 درجه سانتیگراد دارد.

فاضلاب خانگی

مواد خارجی در فاضلاب

در فاضلاب همیشه مقداری مواد خارجی به صورت محلول یا نا محلول و معلق وجود دارد. مقدار مواد جامد خارجی فاضلاب در حدود 0.1 درصد و بقیه آن را آب تشکیل می دهد. مواد معلق به دو دسته ی قابل ته نشینی و غیر قابل ته نشینی تقسیم می شوند. مواد معلق قابل ته نشینی آن هایی هستند که پس از دو ساعت توقف در ظرفی، ته نشین شوند.

وزن مخصوص فاضلاب

با توجه به سبک بودن مواد خارجی موجود در فاضلاب و و نیز وجود برخی گازهای محلول در آن، وزن مخصوص فاضلاب کمی کمتر از وزن مخصوص آب است و نزدیک به 0.99 تن بر متر مکعب می رسد. در عمل معمولاً وزن مخصوص فاضلاب را برابر آب فرض می کنند.

موجودات زنده در فاضلاب

علاوه بر موارد متداول، مقدار زیادی موجودات زنده ی ذره بینی مانند ویروس ها و میکروب ها (باکتری ها) را به همراه دارد.

تنها بخش کمی از این موجودات زنده ممکن است بیماری زا باشند. از این گروه می توان باسیل حصبه، اسهال و وبا که جزء باکتری های انگلی هستند را نام برد.

دو گروه دیگر از موجودات زنده فاضلاب، یعنی باکتری های هوازی و باکتری های بی هوازی حتی در تصفیه فاضلاب نقشی مثبت و بسیار کمک کننده دارند.

شمار موجودات زنده در یک سانتیمتر مکعب از فاضلاب شهری به یک تا چند میلیون عدد نیز می رسد.