مراحل تصفیه آب بروش ZLD
- نمک زدایی از آب با سیستم RO اولیه
- عملیات تغلیظ میانی
- نمک زدایی از مواد تغلیظ شده با سیستم RO ثانویه
نیاز به حفظ منابع آب سطحی و زیر زمینی در بسیاری موارد، ممکن است مانع از مصرف آب تغلیظ شده به یکی از سه روش اول است.
بنابراین یک روش مناسب ZLD است. در تصفیه آب به روش ZLD مواد تغلیظ شده با فرآورده آب شیرین و اصل نمک خشک تعویض می شود.
در نتیجه این فرآیند، هیچ مایع بی مصرفی برای تخلیه وجود ندارد.
روش های مدیریت خروجی شور
- تخلیه به آب سطحی
- تزریق در چاه های عمیق
- استفاده در چاه های عمیق
- استفاده برای مصارف عمومی
- استفاده از سیستم های بدون پساب (تصفیه آب به روش ZLD)
پیکربندی
- با وجود منابع متغیر یک جریان فاضلاب ، یک سیستم ZLD به طور کلی توسط دو مرحله تشکیل شده است
- قبل از غلظت قبل از غلظت آب نمک معمولاً با استفاده از متمرکز کننده های آب نمک غشایی یا الکترودیالیز (ED) حاصل می شود
- این فناوری ها جریان را به شوری زیاد متمرکز می کنند و قادرند تا 60-80٪ آب را بازیابی کنند
- تبخیر / تبلور ؛ مرحله بعدی با فرآیندهای حرارتی یا تبخیر ، تمام آب مانده را تبخیر می کند
- آن را جمع می کند و برای استفاده مجدد هدایت می کند
- پسماندهای باقی مانده به یک کریستالیزور می رود
- که تمام آب را می جوشاند تا زمانی که تمام ناخالصی ها متبلور شده
- و به عنوان ماده جامد فیلتر شوند
قبل از تبخیر اغلب مورد نیاز است
در صنعت تولید برق ، تصفیه برای حذف غلظت های کوچک آلاینده های غیر آلی تنظیم شده در فاضلاب اغلب شامل فرآیند های رسوب و ته نشینی است.
به طور معمول ، فاضلاب به یک سری مخازن راکتور خورانده می شود
جایی که یون های فلزات سنگین می توانند به عنوان نمک های هیدروکسید
و سولفید نامحلول با افزودن سود سوز آور یا آهک ، و سولفید سدیم یا ارگانوسولفید اختصاصی رسوب کنند. کلرید فریک یا آلوم و پلیمرهای اختصاصی
به طور معمول برای لخته شدن رسوبات و تشکیل لخته های بزرگ به آن افزوده می شوند
که به سرعت در یک صاف کننده جا می شوند.
به دلیل تنوع گسترده در مقادیر pH بهینه برای رسوب فلزات موجود ، غالباً ، دو مرحله بارندگی / لخته سازی گنجانده شده است
رسوبات فلزی ته نشین شده از پایین صاف کننده جمع شده و فیلتر می شوند.
این فرآیند تصفیه به خوبی باعث کاهش جامدات معلق ، فلزات و اسیدیته در فاضلاب می شود
اما نمکهای بسیار محلول شامل کلسیم ، منیزیم
سدیم و آمونیوم همراه با کلرید و نیترات و همچنین ترکیبات آلی را در محلول باقی می گذارد. .
راه حل بیولوژیکی قبل از تخلیه می تواند میزان نیترات ، آمونیاک ، مواد آلی و اکسیژن را کاهش دهد
زیرا باکتری های خاصی می توانند از این مولکول ها به عنوان غذا استفاده کنند
و آنها را به آب ، CO2 و N2 تبدیل کنند.
برخی از باکتریها قادرند آنیونهای اکسید شده فلزات سمی خاص (مانند سلنات ها و آرسنات ها) را به فلز نامحلول کاهش دهند.
باکتری های متداول مورد استفاده در سیستم های درمانی بیولوژیکی تجاری ، بر غلظت اکثر نمک های کلرید تأثیری ندارند.
در حقیقت ، برای جلوگیری از از بین بردن باکتری ها ، فاضلاب های حاوی کلسیم و یا کلرید منیزیم
بسیار محلول اغلب باید رقیق شوند
روش های تصفیه شیمیایی و بیولوژیکی نیز لجن های پرهزینه تولید می کنند.
از آنجا که قوانین برای تصفیه آب به روش ZLD تخلیه فاضلاب سختگیرتر می شود
روش های تصفیه فیزیکی ، شیمیایی و بیولوژیکی ممکن است
باعث کاهش غلظت در هر تریلیون سطح مورد نیاز برای تخلیه برخی از گونه های شیمیایی
مانند جیوه و سلنیوم نشوند. از فناوری های مبتنی بر غشا rane اغلب برای بازیابی آب
در طرح های بازیافت / استفاده مجدد و ZLD استفاده می شود.
با این حال ، غشاها به طور کلی به تصفیه جریان های فاضلاب رقیق محدود می شوند.
به عنوان مثال ، در مورد تصفیه فاضلاب حاصل از FGD های مرطوب ،
باید گزینه استفاده از غشاهای RO حذف شود
زیرا فشارهای اسمزی به دلیل غلظت بالای نمک های محلول (30000 تا 60 هزار میلی گرم در لیتر) از حد مجاز عبور می کنند.
هنگامی که غلظت نمک محلول در فاضلاب به وزنی چند درصد رسید
برای دستیابی به بازیابی بیشتر آب و غلظت نمک ها باید از تبخیر استفاده شود.
روند کار تصفیه آب به روش ZLD را بفهمید
هنگامی که روشهای درمانی متداول که در بالا مورد بحث قرار گرفتند قادر به درمان جریانهای تصفیه سرشار از کلریدها نیستند ، تبخیر جریان تصفیه مطلوب است.
جذابیت تبخیر به عنوان راهی برای درمان خسارت FGD مرطوب این است که تصفیه آب به روش ZLD
در تئوری ، تمام گونه های محلول ، چه خوش خیم ، چه خطرناک و چه سمی ،
می توانند به طور کامل از آب جدا شوند. همچنین ، این فرآیند یک ماده جامد پایدار تولید می کند
که می تواند دفن شود ، و یک آب مقطر با کیفیت بالا برای استفاده مجدد در گیاه بازگردانده می شود.