نفت و گاز

در حوزه نفت و گاز فعالیت شرکت مهار فن ابزار تامین کننده کمپانی ProMinent آلمان فروش و ارائه خدمات این محصولات است:

دانلود بروشور محصولات پرومیننت آلمان

فعالیت های تخصصی بخش صنعت این شرکت به عنوان تامین کننده و مرکز فروش و پشتیبانی کمپانی ‌ProMinent آلمان در ایران در زمینه صنایع پتروشیمی، نفت، گاز، آب و پساب، نیروگاه، شیمیایی، رنگ، غذایی، دارویی، استخرهای شنا به هفت دسته تقسیم می‌ شود:

نفت و گاز طبیعی همچنان سوخت های پیشرو در جهان هستند و تقریباً 55 درصد از مصرف جهانی انرژی را تشکیل می دهند

نفت و گاز طبیعی از بقایای پوسیده گیاهی و حیوانی که در لایه‌های زمین مدفون شده و در طی میلیون‌ها سال در معرض گرما و فشار قرار گرفته‌اند، تشکیل می‌شوند. این دو نوع سوخت فسیلی برای چندین دهه منابع اولیه انرژی در جهان بوده اند. آنها پیشرفت هایی را در کیفیت زندگی و در تمام بخش های اقتصاد، از روشنایی منازل مسکونی، پخت و پز و گرمایش گرفته تا حمل و نقل و تولید صنعتی ممکن کرده اند. با این حال، انتقال کم کربن صنعت نفت و گاز را تحت فشار قرار داده است زیرا این سوخت ها دو منبع اصلی گازهای گلخانه ای هستند.

این صنعت با بلایای زیست‌محیطی مانند نشت نفت همراه است و قیمت‌های این دو سوخت – به‌ویژه نفت – با نوسان‌هایی که مستقیماً تحت تأثیر رویدادهای سیاسی و اقتصادی-اجتماعی قرار می‌گیرد، بسیار نوسان است. با این وجود، بیش از 100 کشور در حال حاضر نفت و/یا گاز طبیعی تولید می کنند و انتظار می رود این دو سوخت اهمیت خود را در بخش انرژی برای چندین دهه آینده حفظ کنند.

تولید نفت و گاز طبیعی اغلب با یکدیگر همراه هستند زیرا این دو معمولاً در طبیعت با هم یافت می شوند.

این صنعت معمولاً به سه بخش عملیاتی اصلی تقسیم می شود: بالادستی، میانی و پایین دستی. بخش بالادستی شامل اکتشاف و استخراج ذخایر نفت خام و گاز طبیعی است، در حالی که بخش میانی بر حمل و نقل و ذخیره سازی محصولات استخراج شده متمرکز است. سپس نفت و گاز طبیعی به تأسیسات فرآوری پایین دستی می رسد و در آنجا پالایش، توزیع و به مشتری نهایی فروخته می شود. محصولی که به دست مشتری نهایی می رسد می تواند به اشکال مختلفی از جمله گاز طبیعی، گاز مایع (LPG)، بنزین، سوخت دیزل، سوخت جت، روغن گرمایشی، نفت سفید، آسفالت و سایر مواد پتروشیمی باشد.

در حال حاضر چندین روند بر چشم انداز آینده صنعت نفت و گاز تأثیر می گذارد. استفاده از گاز طبیعی در تمام بخش‌های اقتصادی در چند دهه گذشته افزایش یافته است، زیرا گاز طبیعی – که اغلب به عنوان سوخت پل به سمت سیستم انرژی کم کربن در نظر گرفته می‌شود – پاک‌تر از نفت یا زغال سنگ برای تولید برق می‌سوزد. تغییر به گاز طبیعی با گسترش فناوری مایع سازی آن (به LNG) برای حمل و نقل گسترده تر می شود.

تحولات در تولید گاز و نفت شیل نیز عرضه را در ایالات متحده به شدت افزایش داده است که پیامدهایی بر نفت جهانی و به طور فزاینده بازارهای LNG داشته است. با توجه به رشد جمعیت جهان و تقاضای مداوم برای محصولات نفت و گاز، اکتشافات ذخایر جدید و پیشرفت در فناوری تولید تعیین کننده در دسترس بودن منابع خواهد بود. تحولات در جذب، استفاده و ذخیره کربن (CCUS) نیز بر موقعیت نفت و گاز طبیعی در ترکیب انرژی بلندمدت تأثیر خواهد گذاشت.

صنعت نفت و گاز: راهنمای پژوهشی

موتورها و تجهیزات متحرک (Engines & Movable Tools)

صنعت نفت و گاز چگونه کار می کند

از بزرگ‌ترین بخش‌های جهان از نظر ارزش دلاری است که تا سال 2022 حدود 5 تریلیون دلار درآمد جهانی ایجاد می‌کند صنعت نفت و گاز یکی

. به تولید و ساخت صنعتی.

سرمایه گذارانی که به دنبال ورود به صنعت نفت و گاز هستند، می توانند به سرعت تحت تأثیر اصطلاحات پیچیده و معیارهای منحصر به فرد مورد استفاده در این بخش قرار گیرند. این مقدمه برای کمک به هر کسی طراحی شده است تا با توضیح مفاهیم کلیدی و استانداردهای اندازه گیری، اصول شرکت های درگیر در بخش نفت و گاز را درک کند.

درباره هیدروکربن ها

هیدروکربن ها نفت خام و گاز طبیعی را تشکیل می دهند که به طور طبیعی در سنگ های پوسته زمین یافت می شوند. این مواد خام آلی از فشرده سازی بقایای گیاهان و جانوران در سنگ های رسوبی مانند ماسه سنگ، سنگ آهک و شیل ایجاد می شوند.

سنگ رسوبی خود محصول رسوبات موجود در اقیانوس های باستانی و دیگر توده های آبی است. همانطور که لایه‌هایی از رسوب در کف اقیانوس رسوب می‌کردند، بقایای پوسیده گیاهان و جانوران در صخره‌های تشکیل‌دهنده ادغام شدند. مواد آلی در نهایت پس از قرار گرفتن در معرض دماها و فشارهای خاص در اعماق پوسته زمین به نفت و گاز تبدیل می شوند.

چگالی نفت و گاز کمتر از آب است، بنابراین از طریق سنگ های رسوبی متخلخل به سمت سطح زمین مهاجرت می کنند. هنگامی که هیدروکربن ها در زیر سنگ کلاهک کمتر متخلخل به دام افتاده اند، یک مخزن نفت و گاز تشکیل می شود. این مخازن نفت و گاز نشان دهنده منابع نفت خام و گاز طبیعی ما هستند.

هیدروکربن ها با حفاری از طریق سنگ کلاهک و داخل مخزن به سطح آورده می شوند. هنگامی که مته به مخزن می رسد، می توان یک چاه مولد نفت یا گاز ساخت و هیدروکربن ها را می توان به سطح پمپ کرد. هنگامی که فعالیت حفاری مقادیر قابل قبولی از هیدروکربن های تجاری را پیدا نمی کند، چاه به عنوان یک سوراخ خشک طبقه بندی می شود که معمولاً مسدود شده و رها می شود.

بالادست، میان جریان، پایین دست

صنعت نفت و گاز به سه بخش اصلی تقسیم می شود: بالادست، میان دست و پایین دست.

بالادست

مشاغل بالادستی متشکل از شرکت هایی هستند که در اکتشاف و تولید نفت و گاز فعالیت می کنند. اینها شرکت هایی هستند که در دنیا به دنبال مخازن مواد خام می گردند و سپس برای استخراج آن مواد حفاری می کنند. این شرکت ها اغلب به عنوان “E&P” برای ” اکتشاف و تولید ” شناخته می شوند.

بخش بالادستی با ریسک های بالا، سرمایه سرمایه گذاری بالا، مدت زمان طولانی مشخص می شود زیرا مکان یابی و حفاری زمان می برد و همچنین از نظر فناوری فشرده است. تقریباً تمام اقلام خط جریان وجوه نقد و صورت سود شرکت های E&P مستقیماً با تولید نفت و گاز مرتبط است.

شرکت های E&P معمولاً تجهیزات حفاری خود را ندارند یا از کارکنان دکل حفاری استفاده نمی کنند. در عوض، آنها شرکت‌های حفاری قراردادی را استخدام می‌کنند تا برای آنها چاه حفاری کنند و شرکت‌های حفاری قراردادی معمولاً بر اساس مدت زمانی که برای یک شرکت E&P کار می‌کنند، هزینه خدمات خود را دریافت می‌کنند.

حفاری ها درآمدی ایجاد نمی کنند که مستقیماً با تولید نفت و گاز مرتبط باشد، همانطور که در مورد شرکت های E&P وجود دارد. هنگامی که یک چاه حفر می شود، فعالیت های مختلفی در تولید و حفظ تولید آن در طول زمان انجام می شود. این فعالیت ها سرویس دهی چاه نامیده می شوند و می توانند شامل چوب گیری، سیمان کاری، پوشش دهی، سوراخ کردن، شکستگی و نگهداری باشند. بنابراین حفاری نفت و خدمات نفت نشان دهنده دو فعالیت تجاری متفاوت در صنعت نفت و گاز است.

میان جریان

کسب و کارهای میان جریان آنهایی هستند که بر حمل و نقل متمرکز هستند. آنها مسئول انتقال مواد خام استخراج شده به پالایشگاه ها برای فرآوری نفت و گاز هستند. مشخصه شرکت های میان جریان حمل و نقل، حمل و نقل، خطوط لوله و ذخیره مواد خام است.

بخش میانی نیز با مقررات بالا، به ویژه در مورد انتقال خط لوله، و ریسک سرمایه پایین مشخص شده است. این بخش نیز به طور طبیعی به موفقیت شرکت های بالادستی وابسته است.

پایین دست

پایین دستی مشاغل پالایشگاه ها و پمپ بنزین ها هستند. پالایشگاه ها شرکت هایی هستند که وظیفه حذف ناخالصی ها و تبدیل نفت و گاز را به محصولاتی برای عموم مردم مانند بنزین، سوخت جت، روغن گرمایشی و آسفالت بر عهده دارند. پمپ بنزین ها جایی هستند که مصرف کنندگان از پمپ بنزین می گیرند.

درک اعداد تولید نفت

شرکت های E&P تولید نفت را در بشکه اندازه گیری می کنند. یک بشکه که معمولاً به اختصار bbl نامیده می شود، برابر با 42 گالن آمریکا است. شرکت ها اغلب تولید را بر حسب bbl در روز یا bbl در هر سه ماه توصیف می کنند.

یک روش رایج در پچ روغن استفاده از پیشوند “M” برای نشان دادن 1000 و پیشوند “MM” برای نشان دادن 1 میلیون است. بنابراین، معمولاً 1000 بشکه را Mbbl و 1 میلیون بشکه را MMbbl نشان می دهند. به عنوان مثال، زمانی که یک شرکت E&P تولید هفت مگابایت در روز را گزارش می دهد، به معنای 7000 بشکه نفت در روز است. 2

همانطور که در مورد حفاری وجود دارد، بسیاری از شرکت های دولتی در فعالیت های خدمات چاه درگیر هستند. درآمد شرکت های خدماتی به سطح فعالیت در صنعت نفت و گاز گره خورده است. تعداد دکل‌ها و نرخ بهره‌برداری نشان‌دهنده میزان فعالیتی است که در هر زمان در ایالات متحده اتفاق می‌افتد.

درک اعداد تولید گاز

تولید گاز طبیعی بر حسب فوت مکعب توصیف می شود. مشابه کنوانسیون نفت، اصطلاح Mmcf به معنای 1 میلیون فوت مکعب گاز است. Bcf به معنای 1 میلیارد فوت مکعب و Tcf نشان دهنده 1 تریلیون فوت مکعب است.

توجه داشته باشید که قراردادهای آتی گاز طبیعی در بورس آتی گروه CME معامله می شود ، اما با فوت مکعب اندازه گیری نمی شود. در عوض، قرارداد آتی بر اساس 1 میلیون واحد حرارتی بریتانیا یا MMBtu است که تقریباً معادل 970 فوت مکعب گاز است.

شرکت های E&P اغلب تولید خود را در واحدهای بشکه نفت معادل (BOE) توصیف می کنند. برای محاسبه BOE، شرکت ها معمولاً تولید گاز را به تولید معادل نفت تبدیل می کنند. در این محاسبه، یک BOE معادل انرژی 6040 فوت مکعب گاز یا تقریباً یک بشکه تا شش مک‌فارم است. 3 مقدار نفت را می توان به روشی مشابه به مقدار گاز تبدیل کرد و تولیدکنندگان گاز اغلب به تولید از نظر معادل گاز با استفاده از اصطلاح Mcfe اشاره می کنند.

شرکت‌های E&P ذخایر نفت و گاز طبیعی خود – مقدار نفت و گازی که در اختیار دارند و هنوز در زمین است – در همان شرایط bbl و mcf گزارش می‌کنند. ذخایر اغلب برای ارزش گذاری شرکت های E&P و پیش بینی درآمد و درآمد آنها استفاده می شود. شرکت های دولتی نفت و گاز موظفند مقادیر ذخیره نفت و گاز اثبات شده را به عنوان اطلاعات تکمیلی، اما نه به عنوان بخشی از صورت مالی خود، افشا کنند. 4

البته، ذخایر جدید منبعی ضروری برای درآمد آینده هستند، بنابراین شرکت‌های E&P زمان و هزینه زیادی را صرف کاوش در مخازن جدید استفاده نشده می‌کنند. اگر یک شرکت E&P اکتشاف را متوقف کند، تنها مقدار محدودی ذخایر و مقدار نفت و گاز رو به اتمام خواهد داشت. درآمد ناگزیر در طول زمان کاهش می یابد. به طور خلاصه، شرکت‌های E&P تنها می‌توانند با کسب یا یافتن ذخایر جدید درآمد خود را حفظ یا رشد دهند.