بطور کلی دوزینگ پمپ برای تزریق مقدار مشخصی از سیال شیمیایی مثل اسید سولفوریک در زمان مشخص استفاده می شود. و پمپ پریستالتیک برای انتقال سیال های ویسکوز و یا دارای ذرات جامد مثل آب آهک استفاده می شود.
در فشار بالا
بطور کلی یکی از وجه های تفاوت این دو نوع پمپ عملکرد در فشارهای بالا است. پمپ پریستالتیک در فشار بیش از 2 بار عملکرد مناسبی نخواهد داشت زیرا عملکرد آن وابسته به خم بودن شیلنگ مربوطه است و این شیلنگ در فشار بالا از حالت خم خارج شده و راست می ایستد که عملکرد پمپ را با اشکال روبرو میکند. البته بعضی پمپ های پریستالتیک برای فشارهای بالاتر ساخته می شوند.
وجود ذرات در سیال
یکی دیگر از وجه های تفاوت این دو نوع پمپ عملکرد آنها تحت تاثیر ذرات جامد است. درصورت وجود ذرات جامد در سیال، شیرهای یکطرفه دوزینگ پمپ با مشکل روبرو شده و این اشکال در کاهش دبی تزریقی خود را نمایان می سازد.
