سیلیکاژل ، شکل بسیار متخلخل و غیر کریستالی سیلیس است که برای حذف رطوبت از گازها و مایعات، غلیظ کردن مایعات، ایجاد سطحی کدر به رنگ ها و مصنوعی فیلم های
ژل سیلیکا در اوایل سال 1640 شناخته شده بود، اما تا زمانی که خواص جاذب آن در ماسک های گاز در طول جنگ جهانی اول .
به طور کلی با اسیدی کردن محلول سیلیکات مانند آب لیوان حاصل اسید سیلیسیک یا یک توده سفت یا رسوب ژلاتینی تشکیل می دهد که مواد محلول با شستشو با آب از آن جدا می شوند. آب در نهایت با حرارت دادن خارج می شود و یک جامد شیشه ای و دانه ای باقی می ماند.
برای بیشترین فعالیت به عنوان یک ماده خشک کن، ژل به طور کامل خشک نمی شود، اما با درصد کمی از ترکیبی آب
چگالی واقعی سیلیس 2.2 گرم در میلی لیتر (137 پوند بر فوت مکعب) است، اما تخلخل ژل های سیلیکا چگالی ظاهری بسیار کمتری به آنها می دهد.
یک شکل تجاری رایج دارای چگالی ظاهری حدود 0.7 گرم در میلی لیتر و مساحت حدود 750 متر مربع در هر گرم است که بیش از پنج هکتار در هر اونس است.
