هنگامی که فولاد کربنی با اسید سولفوریک غلیظ تماس پیدا می کند، یک حمله اسیدی فوری با تشکیل گاز هیدروژن و یون های آهن رخ می دهد که به نوبه خود یک لایه محافظ FeSO4 روی سطح فلزی تشکیل می دهد. دوام مخازن و لوله های ساخته شده از فولاد کربنی به حفظ این لایه محافظ بستگی دارد.
H2SO4 + Fe = FeSO4 + H2
حلالیت لایه محافظ FeSO4 روی فولاد کربنی در H2SO4 و نرخ خوردگی فولاد کربنی
این لایه محافظ از حمله جدید فلز توسط اسید سولفوریک غلیظ جلوگیری می کند. بنابراین، دوام مخازن و لوله های ساخته شده از فولاد کربنی به حفظ لایه FeSO4 بستگی دارد. به خوبی شناخته شده است که هنگامی که خوردگی فلز با تشکیل یک لایه محافظ از محصولات خوردگی همراه باشد، نرخ خوردگی با پایداری لایه محافظ غیرفعال بر روی سطح فلز تعیین می شود. در این مورد انتشار اکسیدان [در این مورد اسید سولفوریک. H2SO4 خود عامل اکسید کننده است] به سطح فلز از طریق لایه محصول خوردگی (FeSO4) لایه محافظ FeSO4 را بی ثبات می کند. نرخ خوردگی با از دست دادن پایداری لایه FeSO4 افزایش می یابد.
تصویر نشان می دهد که نرخ خوردگی در حدود 73٪ H2SO4 کمترین است. من هیچ توضیحی ندیدم. اینجوری توضیح میدم حلالیت FeSO4 تقریباً در همان غلظت کمترین است. این باعث می شود فکر کنم که H2SO4 که عامل اکسید کننده است قادر به نفوذ به فلز در غلظت حدود 73٪ نیست. H2SO4 به تشکیل هیدرات معروف است. به نظر می رسد زمانی که H2SO4 برای حمله آزاد نباشد، چنین چیزی اتفاق می افتد