سیلیس کریستالی یک ماده معدنی معمولی است که در پوسته زمین یافت می شود. موادی مانند ماسه، سنگ، بتن و ملات حاوی سیلیس کریستالی هستند. همچنین برای ساخت محصولاتی مانند شیشه، سفال، سرامیک، آجر و سنگ مصنوعی استفاده می شود.
قابل تنفس – ذرات بسیار ریز حداقل 100 برابر کوچکتر از شن و ماسه معمولی که ممکن است در سواحل و زمین های بازی پیدا کنید – هنگام برش، اره، آسیاب، حفاری، و خرد کردن سنگ، سنگ، بتن، آجر، بلوک و ملات ایجاد می شود. فعالیت هایی مانند انفجار ساینده با ماسه. اره کردن آجر یا بتن؛ سنباده کاری یا حفاری روی دیوارهای بتنی؛ ملات سنگ زنی؛ تولید آجر، بلوک های بتنی، میزهای سنگی یا محصولات سرامیکی؛ و برش یا خرد کردن سنگ منجر به قرار گرفتن کارگران در معرض گرد و غبار سیلیس کریستالی قابل تنفس می شود. شن و ماسه صنعتی مورد استفاده در عملیات خاص، مانند کار ریخته گری و شکستگی هیدرولیکی (فراکینگ)، همچنین منبع قرار گرفتن در معرض سیلیس کریستالی قابل تنفس است. حدود 2.3 میلیون نفر در ایالات متحده در محل کار در معرض سیلیس هستند.
کارگرانی که این ذرات بسیار کوچک سیلیس کریستالی را استنشاق می کنند در معرض خطر ابتلا به بیماری های جدی مرتبط با سیلیس هستند، از جمله:
سیلیکوزیس، یک بیماری لاعلاج ریوی که می تواند منجر به ناتوانی و مرگ شود.
سرطان ریه؛
بیماری انسدادی مزمن ریه (COPD)؛ و
بیماری کلیوی.
برای محافظت از کارگرانی که در معرض سیلیس کریستالی قابل تنفس هستند، OSHA دو استاندارد سیلیس کریستالی قابل تنفس را صادر کرده است: یکی برای ساخت و ساز و دیگری برای صنایع عمومی و دریانوردی.