اسید فسفریک

اسید ارتوفسفریک ( اسید فسفریک ، فرمول شیمیایی – H 3 PO 4 ) یک اسید معدنی با قدرت متوسط ​​است که مربوط به بالاترین حالت اکسیداسیون فسفر (+5) است.

در شرایط استاندارد، یک کریستال جامد بدون رنگ رطوبت سنجی است . اسید فسفریک (یا به سادگی فسفریک) معمولاً محلول آبی 85 درصد ( مایع شربتی بی رنگ بی بو ) نامیده می شود . محلول در اتانول و سایر حلال ها.

محتوا

• 1مشخصات فیزیکی
• 2خواص شیمیایی
• 3اعلام وصول
  • 3.1روش حرارتی
  • 3.2روش استخراج
  • 3.3تغلیظ و تصفیه
  • 3.4جنبه های اقتصادی و زیست محیطی
• 4کاربرد
  • 4.1صنعت هوانوردی
  • 4.2صنایع غذایی
  • 4.3کشاورزی
  • 4.4دندانپزشکی
• 5ایمنی
  • 5.1تاثیر بر کلسیم در استخوان ها
• 6یادداشت
• 7ادبیات

خواص فیزیکی اسید فسفریک 

اسید فسفریک در شکل خالص خود یک ماده کریستالی بی رنگ با نقطه ذوب 42.35 درجه سانتیگراد است. در سیستم کریستالی مونوکلینیک متبلور می شود .

اسید فسفریک جامد رطوبت گیر است و در هوا رقیق می شود. در تمام نسبت ها با آب قابل اختلاط است، اما از نظر تجاری معمولاً در سه غلظت موجود است:

• 75% H 3 PO 4 (mp. -20 ° C)؛
• 80% H 3 PO 4 (mp. 0 ° C);
• 85% H 3 PO 4 (mp. 20 درجه سانتیگراد).

اسید بی آب را می توان از اسید فسفریک 85 درصد با تبخیر آب در خلاء در دمای 80 درجه سانتی گراد به دست آورد. از محلول های غلیظ، به شکل همی هیدرات H 3 PO 4 · 0.5H 2 O [2] [3] رسوب می کند .

در حالت جامد و محلول های غلیظ، پیوندهای هیدروژنی بین مولکول های اسید فسفریک وجود دارد . با کاهش غلظت به 50-40 درصد ، پیوند هیدروژنی بین آنیون‌های فسفات و مولکول‌های آب پایدارتر می‌شود. همچنین در محلول‌ها، اسید فسفریک اتم‌های اکسیژن را با آب مبادله می‌کند.

خواص شیمیایی

اسید فسفریک یک اسید تری بازیک با قدرت متوسط ​​است. در محلول های آبی ، در سه مرحله با ثابت تفکیک K1 = 7.1⋅10 -3 (p Ka1 2.12) تجزیه می شود . K 2 \u003d 6.2⋅10 -8 (pK a2 7.20 )؛ K 3 \u003d 5.0⋅10 -13 (pK a3 12.32 ). تنها تفکیک در طول مرحله اول گرمازا است . در مرحله دوم و سوم گرماگیر است.

اچ3پ�4(آ�)+اچ2�(ل)⇌ اچ3�(آ�)++اچ2پ�4(آ�)-

اچ2پ�4(آ�)-+اچ2�(ل)⇌ اچ3�(آ�)++اچپ�4(آ�)2-

اچپ�4(آ�)2-+اچ2�(ل)⇌ اچ3�(آ�)++پ�4(آ�)3-

در نتیجه، اسید فسفریک می تواند هم نمک های واسطه (فسفات ها) و هم نمک های اسیدی (هیدروفسفات ها و دی هیدرو فسفات ها) را تشکیل دهد. اما در شرایط عادی غیر فعال است و فقط با کربنات ها ، هیدروکسیدها و برخی فلزات واکنش نشان می دهد . در دمای بالای 80 درجه سانتیگراد، اسید فسفریک با اکسیدهای غیرفعال ، سیلیس و سیلیکات نیز واکنش می دهد . همچنین در فرآیند فسفاته کردن ، فسفات‌ها تشکیل می‌شوند که به کمک آن‌ها فلزات آهنی و غیرآهنی با یک لایه محافظ پوشانده می‌شوند تا ویژگی‌های آن‌ها بهبود یابد [4] .

1. حرارت دادن اسید فسفریک منجر به حذف آب با تشکیل اسید پیروفسفریک و اسید متافسفریک می شود [4] :

2اچ3پ�4→اچ2�+اچ4پ2�7;

اچ4پ2�7→اچ2�+2اچپ�3.

2. واکنش متمایز اسید فسفریک از سایر اسیدهای فسفریک، واکنش با نیترات نقره است : این یک رسوب زرد رنگ است، در حالی که سایر اسیدهای فسفریک یک رسوب سفید ایجاد می کنند [4] :

اچ3پ�4+3آ�ن�3→آ�3پ�4+3اچن�3.

3. واکنش کیفی به یون H 2 PO 4 – – تشکیل یک رسوب زرد روشن از آمونیوم مولیبدن فسفات در طی واکنش اسید با مولیبدات آمونیوم و اسید نیتریک (عملکرد به عنوان یک محیط):

اچ3پ�4+12(ناچ4)2م��4+21اچن�3→[ناچ4]3پم�12�40⋅6اچ2�↓+21ناچ4ن�3+6اچ2�

دریافت

اسید فسفریک اولین بار توسط رابرت بویل در سال 1694 از اکسید فسفر (V) بدست آمد [2] . روش آزمایشگاهی بدست آوردن عبارت است از اکسیداسیون فسفر با اسید نیتریک [4] :

3پ+5اچن�3+2اچ2�→3اچ3پ�4+5ن�.

روش حرارتی اسید فسفریک 

در صنعت از دو روش اصلی برای بدست آوردن اسید فسفریک استفاده می شود: حرارتی و استخراج. روش حرارتی شامل احتراق فسفر به اکسید فسفر (V) و واکنش فسفر با آب است [5] :

4پ+5�2→2پ2�5;

پ2�5+3اچ2�→2اچ3پ�4.

از نظر فنی، این فرآیند به روش های مختلفی اجرا می شود. در فرآیند به اصطلاح IG (از نام شرکت IG)، هر دو واکنش در یک ستون واکنش انجام می شود. از بالا، فسفر با هوای فشرده یا بخار با فشار 1.5 مگاپاسکال از طریق یک نازل وارد آن می شود که در دمای بیش از 2000 درجه سانتیگراد می سوزد. اکسید فسفر (V) حاصل توسط اسید فسفریک جذب می‌شود که از بالای دیواره‌های ستون جریان می‌یابد و کاملاً آنها را می‌پوشاند. در همان زمان، چندین عملکرد را به طور همزمان انجام می دهد: اکسید فسفر (V) را حل می کند، گرما را از واکنش احتراق حذف می کند و دیواره های ستون را از شعله محافظت می کند. اسید فسفریک حاصل از زیر ستون جمع آوری می شود و از یک مبدل حرارتی عبور می کندو به قسمت بالایی ستون تغذیه می شود و از آنجا دوباره به سمت پایین دیوارها جاری می شود. ماده مورد نیاز کارخانه اسید فسفریک فولاد ضد زنگ با محتوای کربن کم است. تا 100 درجه سانتیگراد در برابر اسید فسفریک غلیظ مقاوم است [6] .

اسید فسفریک به دست آمده با این روش عملاً حاوی هیچ ناخالصی از ترکیبات فسفر در حالت های اکسیداسیون پایین نیست (محتوای اسید فسفر H 3 PO 3 تنها 0.1٪ است ). با این حال، باید از آرسنیک ناخالصی که در غلظت های پایین حتی در فسفر بسیار خالص موجود است، خالص شود. این تصفیه با عمل سولفید هیدروژن (برای به دست آوردن آن، سولفید سدیم به اسید فسفریک وارد می شود ) و رسوب سولفید آرسنیک و به دنبال آن فیلتراسیون انجام می شود [6] .

فرآیند TVA (از سازمان دره تنسی ) نیز بر اساس این واکنش ها است ، اما احتراق فسفر و جذب اکسید فسفر (V) به طور جداگانه انجام می شود. فسفر و هوا با خنک کننده خارجی وارد محفظه احتراق فولاد می شوند، پس از آن محصولات احتراق از طریق قسمت بالایی محفظه به محفظه جذب می افتند، جایی که اسید فسفریک تشکیل می شود  . در فرآیند Hoechst (از نام شرکت Hoechst ) احتراق و جذب به طور جداگانه انجام می شود، اما تفاوت آن در این است که گرمای احتراق فسفر در آنجا برای تولید بخار استفاده می شود [5] .

روش استخراج اسید فسفریک 

روش استخراج برای تولید اسید فسفریک شامل تصفیه فسفات‌های طبیعی با اسیدهای معدنی (در کشورهای CIS، عمدتاً کنسانتره آپاتیت Khibiny و فسفریت‌های Karatau [8] ) است. فسفات ها در اواسط دهه 1880 با اسید سولفوریک تصفیه می شدند، اما توسعه این میدان پس از جنگ جهانی دوم به دلیل افزایش تقاضا برای کودهای معدنی آغاز شد [9] .

تجزیه مواد خام طبق طرح زیر انجام می شود (پارامتر x مقادیر 0.1 تا 2.2 را می گیرد):

سیآ5(پ�4)3اف+5اچ2اس�4+5ایکساچ2�→5سیآاس�4⋅ایکساچ2�+3اچ3پ�4+اچاف.

محصول جانبی این واکنش سولفات کلسیم است که بسته به دما و غلظت اسید فسفریک می تواند به صورت دی هیدرات (CaSO 4 2H 2 O ) یا همی هیدرات ( CaSO 4 0.5H 2 O ) رسوب کند. بر این اساس، فرآیندهای استخراج برای به دست آوردن اسید فسفریک به دی هیدرات، همی هیدرات و ترکیبی (دی هیدرات-همی هیدرات و همی هیدرات-دی هیدرات) تقسیم می شوند. همچنین یک روش انیدریت (با رسوب سولفات کلسیم بی آب ) وجود دارد که با این حال در صنعت استفاده نمی شود، زیرا با مشکلات خوردگی جدی همراه است [9] .

فرآیند دی هیدرات روش کلاسیک برای تولید اسید فسفریک است. مزیت آن در دمای نسبتا پایین است که از خوردگی جلوگیری می کند. علاوه بر این، می توان از مواد اولیه فسفاته مختلف در مقادیر زیاد استفاده و فرآوری کرد. برای شروع، ماده خام به اندازه ذرات کمتر از 150 میکرون خرد می شود . فسفات و اسید سولفوریک به طور جداگانه وارد راکتور می شوند تا تشکیل لایه ای از سولفات کلسیم روی ذرات مانع از تجزیه بیشتر نشود. دمای فرآیند 70-80 درجه سانتیگراد است و غلظت اسید فسفریک در سیستم 28-31٪ بر حسب P 2 O 5 است.. در این شرایط سولفات کلسیم به صورت دی هیدرات تشکیل می شود. عیب روش این است که ماده اولیه باید آسیاب شود و اسید فسفریک حاصل باید علاوه بر 40 تا 55 درصد و حتی تا 70 درصد P 2 O 5 غلیظ شود [10] .

فرآیند همی هیدرات به منظور اجتناب از نیاز به تغلیظ اسید فسفریک حاصل توسعه داده شد. این در دمای بالاتر (80-100 درجه سانتیگراد) انجام می شود – در شرایطی که شکل پایدارتر همی هیدرات سولفات کلسیم است. سپس اسید فسفریک با غلظت 40-48 درصد بدست می آید.

فرآیند همی هیدرات-دی هیدرات در ژاپن به دلیل این واقعیت ایجاد شد که امکان به دست آوردن گچ تقریباً خالص را فراهم می کند که رسوبات آن در این کشور وجود ندارد. فرآوری مواد خام در دمای بالا انجام می شود و همی هیدرات سولفات کلسیم تشکیل می شود، اما سپس به دی هیدرات تبدیل می شود.

تغلیظ و تصفیه اسید فسفریک 

تبخیر خلاء برای تغلیظ اسید فسفریک تولید شده توسط فرآیند دی هیدرات استفاده می شود، اگرچه احتراق غوطه وری هنوز در گیاهان مسن تر استفاده می شود . گاهی اوقات چندین اواپراتور به صورت سری استفاده می شود، به طوری که از بخار یک اواپراتور برای گرم کردن محلول در اواپراتور بعدی استفاده می شود. علاوه بر این، تبخیر آب از اسید فسفریک همچنین فلوئور را به شکل مخلوطی از SiF 4 و HF حذف می کند . بنابراین با افزایش غلظت اسید فسفریک از 30 به 50 درصد P 2 O 5 ، 50 تا 60 درصد فلوئور از آن خارج می شود . از آنجایی که انتشار فلوئور توسط قوانین تنظیم می شود، این مواد برای تولید اسید فلوئوروسیلیک H 2 ارسال می شوند.SiF 6.

ناخالصی های معدنی مختلف با بارش و استخراج حذف می شوند . لازم است ناخالصی های آرسنیک (به شکل سولفید آرسنیک)، کادمیوم (به شکل کمپلکس با استرهای اسید دی تیوفسفریک ) و همچنین ناخالصی های فلزات کاتیونی (با تصفیه با هیدروکسید سدیم ) رسوب داده شود. استخراج بر اساس انتقال اسید فسفریک به فاز آلی و شستشو با آب، اسید فسفریک رقیق و محلول های فسفات است. این ناخالصی های کاتیونی و آنیونی را حذف می کند. خود اسید فسفریک با تقطیر از حلال جدا می شود . به عنوان حلال از بوتانول-1 ، آمیل الکل ، متیل ایزوبوتیل کتون ، تروبتیل فسفات استفاده می شود.دی ایزوپروپیل اتر و غیره

جنبه های اقتصادی و زیست محیطی

تقاضای جهانی برای اسید فسفریک تا سال 1989، 40.6 میلیون تن در سال بر حسب P 2 O 5 برآورد شده است . روش استخراج تولید غالب است ( 95٪ از کل) زیرا انرژی کمتری مصرف می کند. 5 درصد باقی مانده به صورت حرارتی تولید می شود. تولید کننده (و مصرف کننده) اصلی اسید فسفریک استخراجی ایالات متحده است : سهم آنها از کل تولید اسید فسفریک 90٪ است.

در دهه 1980 کاهش تولید اسید فسفریک به دلیل کنار گذاشتن مواد شوینده حاوی فسفر و کودهای معدنی وجود داشت. این به دلیل آلودگی آب های زیرزمینی با کودهای فسفاته و اوتروفیکاسیون مخازن بود.

تولید استخراج اسید فسفریک با تشکیل زباله های سولفات کلسیم همراه است : 1 تن P2O5 4.5-5.5 تن سولفات کلسیم آلوده تولید می کند که باید دفع شود. از سال 2008، سه گزینه وجود دارد:

• سیل در مخازن (10٪)؛
• غرفه روی زمین (حدود 88٪)؛
• استفاده به عنوان ماده خام.

سولفات کلسیم به سرعت حل می شود: حلالیت آن در آب دریا 3.5 گرم در لیتر و محتوای طبیعی آن 1.6 گرم در لیتر است. ناخالصی های سیلیس و آلومینا حل نشده باقی می مانند. آلودگی آب با فلزات سنگین در مقایسه با غلظت های موجود کم است، اما آلودگی کادمیوم قابل توجه است.

کاربرد اسید فسفریک 

در لحیم کاری به عنوان یک شار (روی مس اکسید شده ، روی فلز آهنی ، روی فولاد ضد زنگ )، برای تحقیقات در زمینه زیست شناسی مولکولی استفاده می شود . همچنین برای از بین بردن زنگ زدگی سطوح فلزی استفاده می شود . یک فیلم محافظ روی سطح تحت درمان تشکیل می دهد و از خوردگی بیشتر جلوگیری می کند . همچنین به عنوان بخشی از فریون ها، در فریزرهای صنعتی به عنوان چسباننده استفاده می شود.

اسید فسفریک صنعت هوانوردی

در صنعت هوانوردی، استرهای اسید اورتوفسفریک به عنوان بخشی از سیال هیدرولیک NGZH-5U استفاده می شود.

اسید فسفریک صنایع غذایی

اسید فسفریک به عنوان افزودنی غذایی E338 ثبت شده است . این ماده به عنوان تنظیم کننده اسیدیته در نوشیدنی های گازدار مانند کوکاکولا استفاده می شود . برای طعم، محلول های آبی ضعیف شیرین شده اسید فسفریک شبیه انگور فرنگی است.

اسید فسفریک کشاورزی

در پرورش خز (به ویژه هنگام پرورش راسوها)، آبیاری با محلول اسید اورتوفسفریک برای جلوگیری از افزایش pH معده و سنگ‌های ادراری استفاده می‌شود.

همچنین در سیستم های هیدروپونیک برای تنظیم سطح pH محلول غذایی استفاده می شود.

اسید فسفریک دندانپزشکی

اسید فسفریک برای اچ کردن (حذف لایه لکه دار) مینا و عاج قبل از پر کردن دندان استفاده می شود. هنگام استفاده از مواد چسبنده نسل 2 و 3، اچ کردن مینای دندان با اسید و به دنبال آن شستشو و خشک کردن مورد نیاز است. این مراحل علاوه بر هزینه های زمانی اضافی برای اجرا، خطر خطاها و عوارض مختلفی را نیز به همراه دارد.

هنگام استفاده از اسید فسفریک، کنترل درجه و عمق دمینرالیزاسیون عاج و مینای دندان مشکل است. این منجر به این واقعیت می شود که چسب اعمال شده به طور کامل (نه در کل عمق) لوله های باز عاجی را پر نمی کند و این به نوبه خود تشکیل یک لایه هیبریدی کامل را تضمین نمی کند.

علاوه بر این، همیشه حذف کامل اسید فسفریک پس از استفاده از عاج ممکن نیست. بستگی به نحوه غلیظ شدن اسید فسفریک دارد. باقی مانده های اسید فسفریک استحکام پیوند را مختل می کند و همچنین منجر به تشکیل به اصطلاح “معدن اسیدی” می شود.

با ظهور مواد چسبنده نسل های 4 و 5، از تکنیک اچ کردن کامل (عاج-مینای دندان) استفاده شد. سیستم های چسب نسل 6 و 7 دارای مرحله اسید اچ جداگانه نیستند زیرا چسب ها خود اچ هستند. با این حال، برخی از تولیدکنندگان همچنان توصیه می‌کنند که مینای دندان را برای افزایش چسبندگی، حتی در هنگام استفاده از چسب‌های خود اچ، به‌طور مختصر اچ کنید.

امنیت اسید فسفریک 

اسید فسفریک اثر سمی خاصی ندارد . سمیت سیستمیک کم است. محلول های آن چشم ها، مجاری تنفسی و غشاهای مخاطی را تحریک می کند. در غلظت های بیشتر از 10 درصد تحریک کننده و بالای 25 درصد نیز خورنده  است . بلع مقادیر زیاد باعث تهوع ، استفراغ ، اسهال ، هماتمز و شوک هیپوولمیک می شود . محلول های غلیظ باعث سوختگی غشای مخاطی دهان، مری و معده می شوند. در صورت تماس، شستشوی پوست یا شستشوی چشم ها با آب گرم یا سالین توصیه می شود . هنگام بلعیدن اسید فسفریک به عنوانکمک های اولیه ، حمایت از تنفس و پر کردن مایعات داخل وریدی ضروری است.

داوطلبانی که اسید فسفریک خوراکی را با دوز 4-2 گرم بر کیلوگرم در روز به مدت 10 روز یا 9/3 گرم بر کیلوگرم در روز به مدت 14 روز دریافت کردند، هیچ اثر متابولیکی نامطلوبی نشان ندادند. استفاده از 0.5-1 گرم در لیتر اسید فسفریک در نوشیدنی ها مجاز است.

اثرات بر کلسیم در استخوان ها

ادعاها و مطالعات متعددی به صورت آنلاین و در مجلات مصرف کننده در مورد مضرات نوشیدن نوشابه های نوع کولا بر معدنی شدن استخوان منتشر شده است. اکثر مطالعات ذکر شده “پرسشنامه” اپیدمیولوژیک هستند و شواهد قابل اعتمادی مبنی بر رابطه علی بین مصرف اسید فسفریک در مقادیر تنظیم شده در نوشیدنی ها و خطر ابتلا به پوکی استخوان ، سنگ کلیه و سایر بیماری ها ارائه نمی دهند .

اسید فسفریک، که در بسیاری از نوشابه ها (به طور عمده کولا) استفاده می شود، در تعداد زیادی از مطالعات اپیدمیولوژیک با تراکم استخوان پایین تر همراه شده است. به عنوان مثال، مطالعه ای با استفاده از جذب سنجی اشعه ایکس با انرژی دوگانه شواهد بحث برانگیزی برای حمایت از این نظریه ارائه می دهد که مصرف کولا منجر به کاهش تراکم استخوان می شود. این مطالعه در مجله آمریکایی تغذیه بالینی منتشر شده است.بین سال های 1996 تا 2001، در مجموع 1672 زن و 1148 مرد مورد بررسی قرار گرفتند. اطلاعات تغذیه ای از طریق نظرسنجی در مورد دفعات وعده های غذایی، تعداد وعده های کولا و سایر نوشابه ها در روز جمع آوری شد و بین نوشیدنی های بدون کافئین و نوشابه های رژیمی تمایز قائل شد . این مقاله شواهد آماری قابل توجهی ارائه می دهد که زنانی که روزانه کولا مصرف می کنند، تراکم استخوان کمتری دارند. از آنجایی که نویسندگان مطالعه از روش پرسشنامه استفاده کردند، سایر عوامل خطر را که احتمالاً در کاهش تراکم استخوان نقش دارند، مانند سبک زندگی کم تحرک و دریافت کلسیم کم، کنترل نکردند .از سایر مایعات و مواد غذایی. نویسندگان این مطالعه تصریح کردند که مطالعات بیشتری برای تایید نتایج به دست آمده مورد نیاز است.

از سوی دیگر، یک مطالعه با بودجه Pepsi نشان می دهد که مصرف کم فسفر منجر به کاهش تراکم استخوان می شود. این مطالعه به اثرات اسید فسفریک که به منیزیم و کلسیم در دستگاه گوارش متصل می‌شود و نمک‌هایی را که جذب نمی‌شوند، نمی‌پردازد، بلکه به کل دریافت فسفر می‌پردازد.

با این حال، یک کارآزمایی بالینی تصادفی‌سازی و کنترل‌شده با استفاده از روش‌های تعادل کلسیم اثری از نوشابه‌های گازدار حاوی اسید فسفریک بر دفع کلسیم نشان نداد. این مطالعه اثرات آب، شیر و نوشابه‌های غیرالکلی مختلف (دوتا کافئین دار و دوتا بدون کافئین؛ دوتا با اسید فسفریک و دوتا با اسید سیتریک) مقایسه کرد.بر تعادل کلسیم در زنان 20 تا 40 ساله که معمولاً 3 فنجان یا بیشتر (680 میلی لیتر) نوشابه گازدار در روز مصرف می کنند. آنها دریافتند که در مقایسه با آب، فقط شیر و دو نوشابه کافئین دار کلسیم ادرار را افزایش می دهند و کاهش کلسیم مرتبط با مصرف نوشابه کافئین دار تقریباً برابر با آنچه قبلاً برای کافئین به تنهایی مشاهده می شد، بود. اسید فسفریک بدون کافئین هیچ تأثیری بر کلسیم ادرار نداشت و از دست دادن کلسیم ادرار مرتبط با کافئین را افزایش نمی داد. از آنجایی که مطالعات نشان داده است که اثر کافئین با کاهش از دست دادن کلسیم در طول روز جبران می شود نویسندگان به این نتیجه رسیدند که اثر خالص نوشابه‌های گازدار، از جمله نوشیدنی‌های حاوی کافئین و اسید فسفریک، قابل توجه نیست و اثرات اسکلتی مصرف نوشابه‌های گازدار عمدتاً به‌جای اسید فسفریک به دلیل جابجایی شیر است.

سایر مواد شیمیایی مانند کافئین (همچنین یک عنصر مهم در نوشیدنی‌های رایج رایج مانند کولا) نیز به دلیل اثر شناخته شده کافئین بر کلسیوری ، به عنوان عوامل احتمالی در کاهش تراکم استخوان مشکوک هستند . بنابراین، مطالعه دیگری در مجله آمریکایی تغذیه بالینی منتشر شدکه در آن 30 زن در طول یک هفته شرکت داشتند، نشان می دهد که اسید فسفریک، در مقادیر موجود در کولا، هیچ اثر مضری بر سلامت انسان ندارد و کافئین فقط یک اثر موقت دارد که بعداً معکوس می شود. نویسندگان این مطالعه به این نتیجه رسیدند که اثرات اسکلتی مصرف نوشابه های گازدار عمدتاً به دلیل جابجایی شیر است، مشابه مطالعه قبلی [22] . یکی دیگر از عوامل مخدوش کننده ممکن است ارتباط بین مصرف زیاد نوشابه و سبک زندگی کم تحرک و به طور کلی ناسالم باشد.

سازمان ایمنی غذای اروپا (EFSA) در سال 2019 دوز افزودنی های غذایی را که منبع فسفر هستند، با در نظر گرفتن مصرف اسید فسفریک از نوشیدنی های گازدار تغییر داد. طبق گفته EFSA، “مصرف کل تخمینی فسفات در رژیم غذایی ممکن است از سطوح ایمن فراتر رود… EFSA میزان مصرف روزانه قابل تحمل (ADI) را برای کل گروه از منابع فسفات فسفر مورد بازنگری قرار داده است … هیئت به این نتیجه رسید که با توجه به تغییر در سطوح ADI، دریافت فسفر 40 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن در روز از غذا و نوشیدنی های غیر الکلی برای جمعیت محافظت می کند.»

کمیته مشترک FAO/WHO در مورد افزودنی های غذایی ( JECFA) در سال 1982 گروه فسفات (E338-341 , E343 , E450-452 ) را به عنوان افزودنی های غذایی ایمن در نظر گرفت، مشروط بر اینکه بیش از 70 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن مصرف نشود . 26] . طبق گفته کارشناسان سازمان غذا و دارو (FDA)، اسید فسفریک دارای وضعیت ” به طور کلی به عنوان ایمن شناخته شده ” (GRAS) است، به این معنی که کارشناسان FDA در مورد ایمنی این ماده در صورت استفاده برای هدف مورد نظر آن نظر متفق القول دارند [27]. .