ساپورت خطوط سرد پایپینگ از جنس پلی اتیلن

به عنوان یک مهندس لوله کشی باید با اصطلاح “کفش لوله کشی” آشنا باشید. تکیه گاه های کفش لوله برای خطوط عایق بسیار محبوب هستند. از آنجایی که مواد عایق معمولاً قادر به تحمل بارهای لوله کشی بالا نیستند، از کفشک های لوله کشی برای انتقال بارهای لوله کشی به سازه های عمرانی ثانویه بدون آسیب رساندن به عایق استفاده می شود.

ساپورت خطوط سرد پایپینگ چیست؟

کفشک لوله ای نوع خاصی از سازه نگهدارنده لوله است که از اعضای ساختاری یا صفحات با پایه صاف ساخته شده است. کفش های لوله کاربردهای عمده ای برای پشتیبانی از لوله های زیر پیدا می کنند:

• خطوط عایق.
• لوله های شیب دار.
• لوله های بزرگتر با ضخامت کمتر (معمولاً لوله های بزرگتر از 20 اینچ با ضخامت کمتر از Sch 20).

توابع ساپورت خطوط سرد پایپینگ

کفشک های لوله به عنوان یک عضو میانی بین لوله و سازه فولادی ثانویه عمل می کنند و اهداف زیر را انجام می دهند:

• آنها از ساییدگی لوله ها / عایق بر روی سازه ها جلوگیری می کنند و بنابراین از آسیب به مواد عایق جلوگیری می کنند.
• با جداسازی مواد لوله و سازه از هم، به جلوگیری از خوردگی گالوانیکی در صورت وجود مواد غیر مشابه کمک می کنند.
• کفشک های لوله با عدم انتقال دمای بالای لوله به سازه به افزایش عمر سازه کمک می کند.
• کفشک های لوله با انتقال بارها به سازه ها به جلوگیری از آسیب لوله برای لوله های جدار نازک در مکان های پشتیبانی کمک می کند.

انواع ساپورت خطوط سرد پایپینگ

تکیه گاه های کفش لوله بر اساس پارامترهای مختلف به شرح زیر دسته بندی می شوند:

بسته به جنس ساخت، کفش های لوله ای به دو نوع کفشک لوله فلزی و کفش لوله کامپوزیت طبقه بندی می شوند.

 ساپورت خطوط سرد پایپینگ از جنس پلی اتیلن لوله فلزی

همانطور که از نام آن پیداست، این نوع کفش از فلز ساخته شده است. این رایج ترین نوع ساپورت کفش لوله کشی است که در صنایع لوله کشی فرآیند و قدرت استفاده می شود. کفش‌های لوله‌کشی فلزی قدیمی‌ترین نوع کفش‌های لوله‌کشی هستند که برای دهه‌ها در خدمت صنعت لوله‌کشی هستند. به طور سنتی، کفش های لوله فلزی از تیرهای I، کانال ها یا صفحات ساختاری تولید می شوند. کفش های لوله فلزی راه حل های ساده و کم هزینه لوله کشی برای سیستم های لوله کشی با دمای بالا هستند.

ساپورت خطوط سرد پایپینگ کامپوزیت

کفش های لوله کامپوزیت بهترین جایگزین مقاوم در برابر خوردگی را برای کفش های لوله فلزی ارائه می دهند. آنها معمولا در برابر اشعه ماوراء بنفش مقاوم، قوی و بادوام هستند. آنها افزودنی نسبتاً جدید در گروه های کفش پایپ هستند.

بسته به اتصال کفشک های لوله به لوله مادر به دو گروه کفشک های جوشی و کفش های گیره دار طبقه بندی می شوند.

ساپورت خطوط سرد پایپینگ جوش داده شده

هنگامی که کفش های لوله به طور مستقیم به لوله جوش داده می شوند، به آنها کفش های لوله جوش داده می شوند. کفش های لوله جوشی معمولاً برای لوله های فولادی کربنی استفاده می شود که جوشکاری آنها آسان و ارزان تر است. کفشک لوله جوشی قابلیت حمل بار بسیار بالایی دارد و برای بارهای محوری و جانبی مناسب است.

ساپورت خطوط سرد پایپینگ گیره دار

برای مواد خاصی، جوش مستقیم در لوله ها مجاز نیست یا جوشکاری پرهزینه و دشوار است. در چنین سناریویی از کفش های لوله گیره دار استفاده می شود و کفشک لوله بر روی گیره ها جوش می شود. برای لوله های گالوانیزه، لوله های فولادی ضد زنگ، لوله های DSS و غیره از کفش های لوله گیره دار استفاده می شود. مواد گیره سازگار با لوله مادر طوری انتخاب می شود که خوردگی گالوانیکی رخ ندهد و سپس مواد کفش بر روی سطوح بیرونی گیره ها جوش داده می شود. به طور کلی تکیه گاه کفش لوله کشی دارای بار کمتری در مقایسه با نمونه های جوش داده شده است. استفاده از کفش های لوله گیره به عنوان ایستگاه های محوری یا خطی توصیه نمی شود.

بسته به نوع ساخت، کفش های لوله دو نوع هستند: کفش های تیپ و کفش های زین.

ساپورت خطوط سرد پایپینگ تیپ:

آنها معمولاً برای کفش های لوله ای با بار کمتر استفاده می شوند. معمولا در لوله هایی با سایز کمتر از 26 اینچ از کفشک های لوله تیپ استفاده می شود.

 ساپورت خطوط سرد پایپینگ از جنس پلی اتیلن پایپ نوع زین:

تکیه گاه های زین برای لوله هایی با اندازه های بیش از 24 اینچ استفاده می شود. آنها برای حمل بارهای بالا مناسب هستند.

تعیین طول کفش لوله

استانداردسازی طرح‌های کفش لوله‌ای یک روش مهندسی بهتر است. در اکثر کارخانه ها، معمولاً از طول کفش 300 میلی متر برای لوله های تا سایز 24 اینچ و طول 500 میلی متر برای لوله هایی با قطر بیش از 24 اینچ استفاده می شود. با این حال، بسته به حرکت حرارتی در محل پشتیبانی، طول کفش باید تنظیم شود.

به عنوان مثال، یک کفشک لوله ای به طول 300 میلی متر، لوله را تا یک حرکت طولی لوله 150 میلی متر بر روی عضو ساختاری نگه می دارد. اگر حرکت لوله بیش از 150 میلی متر باشد، طول کفشک لوله باید متناسب با آن افزایش یابد تا تکیه گاه لوله از عضو ساختاری نیفتد.

همچنین، تکیه گاه های کفش با اعضای توقف خط معمولاً به طول بیشتری نسبت به طول کفش های لوله استاندارد نیاز دارند. بنابراین، بر اساس ابعاد عضو سازه ثانویه و عضو توقف خط، طول کفشک لوله باید افزایش یابد.

عوامل موثر بر طراحی کفش لوله

پارامترهای اصلی که بر طراحی کفشک لوله تاثیر می گذارد عبارتند از

• بارهای پشتیبانی مورد انتظار: اعضا باید بر اساس این بارها طراحی شوند.
• ضخامت عایق لوله: ارتفاع کفشک لوله بر اساس ضخامت عایق لوله تعیین می شود. روش معمولی Piping Shoe Height=ضخامت عایق لوله (mm)+25mm است.
• جابجایی حرارتی در محل پشتیبانی برای تعیین طول کفش.
• نوع پشتیبانی در محل: به عنوان مثال، پشتیبانی های توقف خط به طول های بیشتری نیاز دارند.
• کفش: با مواد لوله سازگار باشد.

دو اصطلاح دیگر وجود دارد که اغلب با کفش های لوله مرتبط هستند. کفش گرم و کفش سرد.

Hot Shoes: کفش های هات پایپ معمولاً به پایه های لوله برای سیستم های لوله کشی با دمای بالا اطلاق می شود.

کفش سرد: کفش سرد معمولاً به یک جزء پشتیبانی اطلاق می شود که دارای یک ماده عایق است که مستقیماً به لوله متصل می شود. این کفشک لوله با عملکرد عایق به عنوان یک جزء باربر برای انتقال بار لوله به سازه عمل می کند.