خوراک و آب
خوراک:
- بررسی روزانه خوراک بسیار مهم است و ظروف مورد استفاده برای خوراک باید در ابتدای هر هفته به طور کامل تمیز شوند.
- خوراکی که به طیور داده می شود برای رفع نیازهای رو به رشد و مرحله زندگی آنها نیاز دارد.
- مرغ قرمز یک خوراک متعادل خوب است که دانه های متنوعی دارد. این یا خوراک معادل آن توصیه می شود.
- طیور معمولاً با گلوله، کرامبل و انواع دانه ها یا پوره تغذیه می شوند.
- طیور را می توان با استفاده از دانخوری غلات یا به سادگی با اتصال ظرف غذا و آب به قفس تغذیه کرد.
- خوراک را می توان در سطل های خوراک و زیر سقف نگهداری کرد تا از فساد آن جلوگیری شود.
- روشی که پروتئین در خوراک چوک ها تامین می شود شامل موارد زیر است:
- وعده ماهی
- وعده غذایی آفتابگردان
- کنجاله سویا
- آرد گوشت.
- در طول دوره اولیه پرورش و پرورش، تقاضای زیادی برای پروتئین برای رشد و نمو بدن وجود دارد.
- هنگامی که جوجه ها سن خود را افزایش می دهند، تقاضا برای انرژی، گرما و فعالیت نیز افزایش می یابد.
- در طول دوره تخمگذاری جوجه ها نیاز آنها به پروتئین در حال کاهش است.
پنج مورد نیاز اصلی خوراک برای طیور عبارتند از:
- پروتئین
- چربی ها
- ویتامین ها
- مواد معدنی
- کربوهیدرات
کربوهیدرات ها توسط غلاتی مانند:
- گندم
- ذرت
- جو
- ذرت خوشه ای
- جو دوسر
- به جز پرندگان گوشتی معمولاً به جیره طیور چربی اضافه نمی شود.
- مواد معدنی در جیره طیور برای تولید و رشد تخم مرغ مورد نیاز است.
- اگر پرنده دور از نور خورشید نگهداری شود به ویتامین ها نیاز است.
- مهم ترین ویتامین ها برای طیور ویتامین A، B2 و D3 هستند.
- ویتامین ها را می توان به غذا اضافه کرد یا روزانه در آب آشامیدنی آنها مخلوط کرد.
- مرغ های لایه ای برای تولید پوسته تخم مرغ سخت به کلسیم نیاز دارند.
آب:
- آب آشامیدنی طیور باید تمیز و تازه باشد و روزانه چک شود.
- در صورت نیاز می توان کرم زدا، آنتی بیوتیک ها و ویتامین ها را از طریق آب آشامیدنی آنها داد.
- به اردک ها می توان حوضچه های کوچکی داد تا در آن شنا کنند.
در سالن های مرغداری جهت در اختیار گذاشتن آب مورد نیاز برای پرنده از آبخوری استفاده می شود. آبخوری باید آب بهداشتی سرد و گوارا را به طور مداوم برای پرنده فراهم کند.آبخوری ها بر حسب نوع عملکرد به دو گروه دستی و خودکار طبقه بندی می نمایند.
آبخوری های دستی
امروزه در بیشتر سالن های مرغداری از آبخوری های خودکار استفاده می شود. اما در بعضی شرایط خاص که امکان آب لوله کشی در دسترس نیست و یا مرغداری به صورت سنتی اداره می شود هنوز هم آبخوری های دستی استفاده می شود. آبخوری های دستی به دو صورت ناودانی و بشقابی ساخته می شوند.
آبخوری دستی ناودانی
- این آبخوری ها شبیه ناودان و با مقطع U شکل ساخته می شوند. عرض و عمق آن برای جوجه ها 5 و برای مرغ ها در حدود 10 سانتی متر است. طول این آبخوری در صورت استفاده از آن روی بستر حدود یک متر و در صورت استفاده در روش قفس در طول سالن مقابل قفس امتداد می یابد .
- در شرایط استفاده از آبخوری دستی ناودانی روی بستر باید آن را به صورت دستی پر کرد. اما در شرایط قفس که سرتاسری در طول سالن امتداد دارد آب به طور مداوم از یک طرف وارد ناودان شده و آب اضافی آن از طرف دیگر خارج و به فاضلاب ریخته می شود.شیب ناودان را باید به نحوی تنظیم نمود که عمق آب در آن حدود 5/1 سانتی متر شود. در صورت زیاد بودن شیب عمق آب بیشتر و در صورت کاهش شیب عمق آب کمتر می شود.
- در صورت افزایش عمق آب درون ناودان ها زمان ماندگاری آب در آن افزایش یافته و موجب آلودگی آب و دان و رشد انواع قارچ ها و باکتری ها در آن می شود. ساخت و طراحی این نوع آبخوری بسیار ساده و کم هزینه است اما استفاده از دارو ها و واکسن ها ی آشامیدنی در آن ممکن نیست.
آبخوری دستی بشقابی
این نوع آبخوری ها در بستر به روش سنتی استفاده می شود.با توجه به سن پرنده این نوع آبخوری به کله قندی و دائمی تقسیم می شود.
آبخوری کله قندی
این آبخوری یک مخزن استوانه ای شکل و یک بشقاب مدور دارد که در زیر آن قرار گرفته است .در انتهای استوانه سوراخی به منظور ریزش آب به درون بشقاب برای استفاده جوجه ها تعبیه شده است .امروزه از این نوع آبخوری ها معمولا برای پرورش جوجه ها تا سن یک هفتگی استفاده می شود. ظرفیت مخزن این نوع آبخوری با توجه به سن جوجه ها و نوع آن حدود دو لیتر است. این آبخوری ها فلزی یا پلاستیکی ساخته می شوند.
استفاده از این نوع آبخوری ها در مقایسه با انواع ناودانی آن بسیار ساده تر است. اما در روش پرورش در قفس قابل استفاده نبوده و در فصل های گرم به دلیل جریان نداشتن آب داخل آن دمای آب آن افزایش یافته و تمایل پرنده به مصرف آب کاهش می یابد.
آبخوری دائمی
از این آبخوری ها نیز به روش سنتی در سالن های پرورش روی بستر استفاده می شود. ظرفیت این آبخوری ها حدود 5 لیتر و جنس آن ها آلومینیومی است.معمولا ارتفاع بشقاب آب را با کمر پرنده ها تنظیم می کنند. به عبارت دیگر متناسب با رشد پرنده ها ارتفاع آبخوری را تغییر می دهند.
در مراحل مختلف زیر آبخوری را توسط آجر یا هر مصالح دیگر بالا ۀورده تا هم سطح قد پرنده شود. البته این آبخوری ها باید مداوم و به صورت دستی پر شود. امروزه بیشتر آبخوری ها با آبخوری های خودکار که طرز کار ساده ای دارند و هزینه کارگری را نیز کاهش می دهند به جای این آبخوری ها استفاده می شود.
آبخوری خودکار
به تازگی استفاده از آبخوری های خودکار به دلیل سهولت استفاده و در اختیار گذاشتن آب بهداشتی برای پرندگان رو به افزایش است.
این نوع آبخوری ها را بر اساس شکل ظاهری و روش کار به چهار گروه زیر طبقه بندی می نمایند.
آبخوری ناودانی خودکار
اصول کلی و شکل ظاهری این نوع آبخوری مانند نوع دستی آن است اما به دستگاه انتقال و قطع و وصل آب به داخل محفظه آبخوری مجهز شده اند.
این آبخوری ها نیز در بستر استفاده می شوند. ارتفاع آن ها توسط پایه برای سنین مختلف از 5 تا 40 سانتی متر تنظیم می شود.
طول این آبخوری ها در حدود 5/2 متر است.
بر اساس نحوه ی قطع و وصل جریان آب به درون آبخوری می توان آن را به سه گروه طبقه بندی کرد.
- معلق
- شناور
- برقی