عملکرد پرینترهای سه بعدی معمولی به این صورت است که در فرآیند چاپ، ماده اولیه که اغلب از مواد ترموپلاستیک یا انواع دیگر پلیمرها ساخته می شود، به دمای ذوب می رسد و طبق مدل سه بعدی قطعه، لایه بندی متوالی انجام می شود تا به قسمت پایانی رسیده است در این دستگاه ها دقت لایه بندی و دقت حرکت عناصر مکانیکی از عوامل اصلی تعیین کننده کیفیت نهایی قطعه می باشد.
فرآیند چاپ پرینترهای سه بعدی زیستی
با پرینترهای معمولی متفاوت است و تفاوت اصلی این نوع چاپگرها ابتدا در هد انژکتور و همچنین در مواد مورد استفاده در فرآیند چاپ است. نحوه کار این چاپگرها به این صورت است که به طور همزمان و دقیق حاوی ژل های حاوی سلول (به عنوان اجزای اصلی بافت مصنوعی) و مواد پلیمری زیست تخریب پذیر (به عنوان داربست های بافتی و نگهدارنده برای قرار دادن سلول ها در محل مورد نظر) هستند. قسمت بالایی لایه به لایه روی هم چیده شده است. پس از پرینت بافت و تکمیل مراحل تخصصی پس از چاپ، می توان آن را در مراکز مختلف پزشکی و بیولوژیکی آزمایش کرد و یا به عنوان یک بافت مصنوعی در داخل اندامی از بدن قرار داد. هنگامی که آنزیم های خاصی با مواد پلیمری تماس پیدا می کنند، این مواد به تدریج تجزیه و از بین می روند و تمام بافت از سلول تشکیل می شود.