دتکتور دودی یا آشکار ساز دود

با عرض سلام و وقت بخیر خدمت کاربران سایت مهار فن ابزار با یکی دیگر از مقالات آموزشی در زمینه ی دتکتور دودی یا آشکار ساز دود در خدمت شما همراهان گرامی هستیم.

دتکتور دودی یا آشکار ساز دود چیست ؟

  • دتکتور دود سنسوری است که دود را به عنوان نشانه اولیه آتش تشخیص می دهد.
  • این یک سیگنال به سیستم اعلام حریق در یک ساختمان بزرگ می دهد .
  • یا یک سیگنال شنیداری و بصری را در یک اتاق یا یک خانه تولید می کند.
  • آشکارسازهای دود معمولاً در یک محفظه پلاستیکی کوچک و شکل گرد قرار می گیرند
  • و در پشت بام قرار می گیرند و یا جاهایی که  خطر آتش سوزی وجود دارد.
  • عمر متوسط ​​آشکارسازهای دود حدود 10 سال است.
  • آشکارسازها باید به صورت دوره ای آزمایش شوند و در صورت نیاز باتری ها عوض شوند.
  • اگر سقف به صورت شیب دار است باید آن را به فاصله یک متری از بالاترین نقطه سقف نصب کرد.
  • اتاق نشیمن، راه پله ها، فضای بیرون اتاق خواب و فاصله سه متری از آشپزخانه محل های مناسبی برای نصب دکتور دودی است.
  • این دستگاه را می توان به صورت مستقل و یا به همراه یک سیستم امنیتی خریداری کنید.

تاریخچه

  • اولین هشدار الکتریکی اتوماتیک حریق در سال 1890 توسط فرانسیس رابینز آپتون ، یکی از همکاران توماس ادیسون ثبت شد.
  • جورج اندرو داربی اولین آشکارساز الکتریکی اروپایی را در سال 1902 در بیرمنگام انگلستان ثبت کرد.
  • در اواخر دهه 1930 والتر یگر فیزیکدان سوئیسی سعی کرد یک سنسور برای گازهای سمی اختراع کند.
  • او انتظار داشت گاز وارد شده به سنسور به مولکولهای هوا یونیزه متصل شود.
  • و در نتیجه جریان الکتریکی را در مدار دستگاه تغییر دهد.
  • در سال 1939 ، ارنست مایلی ، فیزیکدان سوئیسی یک دستگاه محفظه یونیزاسیون ابداع کرد که قادر به تشخیص گازهای قابل احتراق در معادن بود.
  • او همچنین یک لوله کاتد سرد را اختراع کرد .
  • که می تواند سیگنال کوچک ایجاد شده توسط مکانیزم تشخیص را به اندازه کافی برای فعال کردن زنگ هشدار تقویت کند.

انواع آشکارساز دود

آشکارساز دود یونیزاسیون

  • از یک رادیو ایزوتوپ ، معمولاً americium-241 برای یونیزاسیون هوا استفاده می کند.
  • به طور کلی میزان تابش آمریکیوم مضر نیست ، اما دریافت از طریق دهان یا استنشاق توسط کودکان ممکن است مشکلات بهداشتی ایجاد کند.
  • هنگامی که در خانه استفاده می شود ، برخی از آشکارسازها از هر دو فناوری در ترکیب با آشکارسازهای حرارتی برای دقت بیشتر استفاده می کنند.
  • تفاوت ناشی از دود تشخیص داده می شود و زنگ هشدار ایجاد می شود.
  • آشکارسازهای یونیزاسیون نسبت به آشکارسازهای فوتو الکتریک نسبت به مرحله شعله ور شدن حریق حساس ترند .
  • این در حالی که آشکارسازهای فتوالکتریک در مراحل اولیه دود در حریق حساس تر هستند.
  • آشکارساز دود دارای دو محفظه یونیزاسیون است :
  • یک اتاق به هوا باز است و یک محفظه مرجع که اجازه ورود ذرات را نمی دهد.
  • منبع رادیواکتیو ذرات آلفا را در هر دو اتاق ساطع می کند که برخی از مولکول های هوا را یونیزه می کند.

آشکارساز دود فوتوالکتریک یا نوری

  • حاوی منبع نور مادون قرمز ، مرئی یا ماوراء بنفش است.
  • معمولاً یک لامپ رشته ای یا دیود ساطع کننده نور (LED)-یک لنز و یک گیرنده فوتوالکتریک- همه این اجزا در داخل محفظه ای قرار گرفته اند .
  • که هوایی که ممکن است حاوی دود ناشی از آتش نزدیک باشد ، جریان دارد.
  • در مناطق باز بزرگ مانند دهلیزها و سالن ها ، از آشکارسازهای دودی یا نوری دودی به جای محفظه ای در واحد استفاده می شود.
  • یک واحد دیواری پرتو نور مادون قرمز یا ماوراء بنفش را منتشر می کند که یا جداگانه دریافت و پردازش می شود.
  • دستگاه توسط یک بازتابنده به گیرنده منعکس می شود.